วายุเป็นนักศึกษาหนุ่มปี 4 ที่กำลังใกล้จะจบการศึกษาในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เขาเป็นคนที่มีความสามารถและฉลาด แต่ก็มีปัญหาเรื่องการจัดการเวลาและการส่งงานที่มักจะล่าช้าเสมอ โชคดีที่เขามีเพื่อนสนิทอย่างพิรุณ นิสิตสาวที่มีความมุ่งมั่นและขยัน พิรุณคอยช่วยเหลือและติวให้วายุอยู่เสมอ ทำให้เขาสามารถส่งงานและสอบผ่านได้ทุกครั้ง
วายุและพิรุณรู้จักกันมาตั้งแต่ปีแรกของมหาวิทยาลัย พวกเขามักจะใช้เวลาร่วมกันในการเรียนและทำกิจกรรมต่างๆ ความสนิทสนมนี้ทำให้วายุเริ่มรู้สึกว่าตัวเองตกหลุมรักพิรุณ แต่เขาไม่กล้าบอกเพราะกลัวว่าจะทำลายความเป็นเพื่อนที่มีอยู่
วันหนึ่งหลังจากที่พิรุณมาติวให้วายุที่หอพักของเขา พวกเขาก็พักเบรคและพูดคุยเรื่องต่างๆ พิรุณลืมโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะและออกไปเข้าห้องน้ำ วายุเห็นโทรศัพท์ของพิรุณแล้วเกิดความสงสัยขึ้นมา เขาตัดสินใจลองดูข้อมูลในโทรศัพท์ของเธอ และสิ่งที่เขาเห็นทำให้เขาตกใจ
วายุพบว่าพิรุณแอบเข้าเว็บดูหนังxxxทุกคืน เขาไม่เคยคาดคิดว่าพิรุณจะมีความสนใจแบบนี้ วายุรู้สึกประหลาดใจแต่ก็รู้สึกโล่งใจเล็กน้อย เพราะเขาเองก็ชอบดูหนังxxxเหมือนกัน
เมื่อพิรุณกลับมา วายุพยายามทำตัวปกติ แต่ความสงสัยและความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นทำให้เขาตัดสินใจถามพิรุณตรงๆ
“พิรุณ ฉันมีเรื่องอยากถามเธอหน่อย” วายุกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยมั่นใจ
“อะไรเหรอวายุ?” พิรุณถามด้วยความสงสัย
“คือว่า… ฉันเห็นในโทรศัพท์เธอว่าเธอชอบดูหนังxxxน่ะ” วายุพูดตรงๆ
พิรุณหน้าแดงด้วยความอาย “เธอเห็นได้ยังไงเนี่ย! ฉันลืมล็อกหน้าจอเหรอ”
“ใช่ แต่ไม่ต้องอายหรอกนะ ฉันเองก็ชอบดูเหมือนกัน” วายุตอบพร้อมหัวเราะ
พิรุณหัวเราะออกมาเบาๆ “จริงเหรอวายุ? ฉันไม่คิดว่าเธอจะชอบดูเหมือนกัน”
“ใช่ ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดานะ” วายุกล่าว “แต่สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือ…ฉันชอบเธอพิรุณ ฉันแอบรักเธอมาตลอด แต่ไม่กล้าบอก”
พิรุณตกใจแต่ก็รู้สึกดี “วายุ… ฉันก็รู้สึกเหมือนกัน ฉันแอบรักเธอมานานแล้ว แต่ก็ไม่กล้าบอกเหมือนกัน”
ทั้งคู่หันมามองตากันและรู้สึกว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาได้ก้าวไปอีกขั้น วายุและพิรุณตัดสินใจที่จะเปิดใจกันและให้โอกาสความรักที่ซ่อนอยู่ในใจของพวกเขา
หลังจากคืนนั้น วายุและพิรุณกลายเป็นคู่รักที่น่ารักและมีความสุข พวกเขายังคงช่วยเหลือกันในการเรียนและทำกิจกรรมต่างๆ ด้วยกัน ความรักของพวกเขาเติบโตขึ้นทุกวัน และไม่มีอะไรที่จะมาขวางกั้นความสุขนี้ได้
ในช่วงเวลาที่ใกล้จบการศึกษา วายุและพิรุณต่างมีแผนการสำหรับอนาคตของพวกเขา วายุมีความฝันที่จะทำงานในบริษัทเทคโนโลยีชื่อดัง ส่วนพิรุณต้องการที่จะเรียนต่อปริญญาโทและทำงานในด้านการศึกษา
พวกเขาตัดสินใจที่จะสนับสนุนกันและกันในทุกๆ เรื่อง และไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนหรือทำอะไร พวกเขาจะยังคงเป็นกำลังใจให้กันเสมอ
วันหนึ่งหลังจากที่พิรุณได้รับการตอบรับเข้าศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยชื่อดัง วายุตัดสินใจจัดปาร์ตี้เล็กๆ เพื่อฉลองความสำเร็จของเธอ
“พิรุณ ฉันภูมิใจในตัวเธอมากนะ” วายุกล่าวขณะที่ยื่นแก้วน้ำอัดลมให้เธอ
“ขอบคุณวายุ ฉันก็ภูมิใจในตัวเธอเช่นกัน” พิรุณตอบพร้อมรอยยิ้ม
ทั้งคู่ใช้เวลาพูดคุยและหัวเราะกันในงานปาร์ตี้ พวกเขารู้สึกว่าความรักและความเข้าใจที่มีต่อกันทำให้พวกเขาแข็งแกร่งขึ้น